SELAMAT TAHUN BARU!  

Jumaat, Ogos 08, 2008

Nama pun kehidupan kan Zal, mana ada seronok memanjang. Mesti tak lari dari bahagian yang tak best. Kalau boleh orang nak lompat je bahagian yang tak best tapi tak boleh nak main lompat-lompat. Suka tak suka, memang itulah yang berlaku.

Cerita biasa-biasa. Tak ada yang luar biasapun. Baru lepas gembira sekejap, haru-biru. Entah mana tak kena, hal yang sekelumit berakhir dengan porak-peranda. Semua senyap-sunyi, cuma bising dengan barang yang tunggang-terbalik, pecah dek amuk ayah. Heh. Rutin biasa hidup orang. Mana boleh kan keadaan kekal elok, tenang? Memang tak boleh nak aman gembira. Ketawa sudah. Macam la tak biasa.

Jadi, apa yang orang dapat ceria sekejap layan hati, gembira bercerita tentang awak siang tadi? Seronoknya! Kena marah, kena herdik, kena tengking. Ketawa sudah. Wow! Suka berjalan ya? Pergi, pergi keluar berjalan! Macam sampah ditonyoh dengan bulu penyapu tolak keluar pintu. Memang best. Malam nak menjelang tahun baru. Kira istimewa la. Dihalau dengan penyapu macam sampah.

Orang kan anak yang baik. Suruh keluar berjalan, tak cakap banyak orang keluar je la berjalan sorang-sorang dekat nak tengah malam. Menangis, merayu mintak masuk rumah? Huh, langkah mayat orang dulu! Apa yang orang tahu, orang tak peduli. Tak ada hati dan tak ada perasaan nak peduli. Selamba dengan minda kosong, orang berjalan merayau-rayau. Orang budak perempuan, sendirian merayau tak ada arah tuju lewat malam, habis tu? Pedulikan!

Tiba-tiba terasa, inilah peluang untuk orang pergi. Alang-alang dah keluar, buat apa orang nak patah balik lagi? Bukan orang yang sengaja, tapi dah alang-alang ditonyoh keluar, baik rileks jalan-jalan. Suasana malam kat luar cantik. Yang pasti, kat luar tenang dan aman tanpa semua 'gangguan' yang menyesakkan otak. Salah ke kalau orang nak tenang, nak gembira? Bukannya orang mintak 24 jam setiap hari pun, tapi sekejap je, sekali-sekala. Teruk sangat ke?

Malas la nak cerita lebih panjang pasal tu. Yang pasti kemudiannya ayah orang suruh jugak adik orang keluar cari orang untuk panggil balik rumah. Dah dinihari. Tapi orang lari. Malas la nak balik.

Oh ya. Dah tahun baru. Selamat tahun baru 1996.

Hehe. Ucapan manis yang orang terima untuk malam tu. "Kalau macam ni la punya perangai, ayah sumpah hidup tak akan berkat sampai bila-bila!" Manis betul, kan?


AddThis Social Bookmark Button


0 suara: to “ SELAMAT TAHUN BARU!

MUZIUM