FIRST DATE
Khamis, Julai 31, 2008
Masa tu, walaupun orang dah pandai berkawan dengan lelaki, tapi semuanya cuma dalam telefon. Orang tak pernah bersemuka cakap depan-depan. Bila awak kata tak nak ganggu orang lagi sebab orang dah ada Lan, orang sedih jugak tapi apa yang berlaku lepas tu memang orang tak sangka langsung.
Orang keluar pergi pasar minggu (pasar malam) macam biasa. Bila nak balik, macam biasa jugak la orang berjalan menghala ke rumah. Dekat nak sampai rumah, tiba-tiba terdengar suara budak lelaki panggil nama orang. Bila orang berpaling, tengok awak ada tercegat kat belakang. Sumpah, orang tak sedar langsung bila masa awak muncul. Orang terkejut dan kaget.
Kita berdiri berdepan, muka ke muka. Orang terkulat-kulat tak tahu nak buat apa. Awak cakap awak nak bincang sesuatu. Awak ajak kita duduk. Masa tu baru orang sedar orang malu habis bila berdepan dengan budak lelaki secara realiti. Orang rasa menggigil, suara macam tersekat tak boleh nak keluar. Terus jadi kaku macam patung. Rasa nak cabut lari terus je!
Tapi orang tak cabut lari. Awak dah ada kat depan orang, takkan orang nak cabut lari bodoh-bodoh macam tu. Orang kawal gemuruh, tapi badan rasa berpeluh dingin dan menggeletar dek gementar. Punya gementar sampai nak duduk pun terkial-kial macam orang yang tak pernah duduk. Malu, takut, berdebar-debar, tak tentu arah. Teruknya orang punya malu depan budak lelaki! Dalam telefon je eksyen bukan main.
Tempat kita duduk menghadap satu sama lain ialah padang rumput dekat dengan rumah orang. Sama-sama tercongok duduk atas rumput je bertemankan lampu jalan dan cahaya bulan. Awak pandang orang, orang pandang rumput, pandang langit, pandang kiri-kanan sana-sini. Macam kartun lawak je. Pipi jadi panas merah-padam macam nak terbakar. Tapi awak tenang, bersahaja. Tak macam dalam telefon yang gabra habis sebelum ni. Kenapa awak jadi berani pulak, Zal? Tajam awak pandang orang tanpa alihkan pandangan langsung. Buat orang bertambah-tambah berdebar dan malu.
Awak betul-betul tenang renung tepat wajah orang. Perlahan-lahan awak bersuara, cakap awak nakkan kepastian lagi sekali tentang perasaan sebenar orang pada awak. Awak belum nak mengalah dengan keputusan orang sebelum ni. Awak nak orang pertimbangkan lagi sekali dengan lebih mendalam. Betul ke Lan pilihan orang, bukan awak.
Orang tak tahu nak cakap apa. Awak buat orang serba-salah dan jadi berbelah-bahagi. Awak berterus-terang yang awak sebenarnya memang dah sukakan orang sejak mula-mula lagi. Cinta pandang pertama kata awak. Sebab tu awak telefon orang. Sebab awak memang sukakan orang. Dalam serba-salah dan terketar-ketar suara, orang cuma mampu jawab, "Lan dulu dari awak." Orang terpegun bila awak jawab, "Cinta tak kira siapa dulu, siapa kemudian". Cinta? Orang sendiri tak pernah terfikir sampai ke tahap cinta. Baru budak-budak, Zal.
Bila awak terus nak orang pertimbangkan balik untuk terima awak dan cakap esok awak dah nak ke Kuantan ke rumah mak awak, orang jadi geram. Mak awak berpindah dari kampung ke Kuantan lepas kahwin baru dan awak memang selalu ke sana. Dalam rasa geram, orang cakap, "Habis tu awak nak orang buat macam mana? Takkan nak suruh orang tinggalkan dia." Tergamam orang bila tak semena-mena awak jawab, "Ya, Shasha tinggalkan la dia." Nak marah ke nak apa dengan jawapan jujur awak tu? Jujur gila, sampai orang rasa macam kelakar pulak. Tapi tu memang awak, tak pandai nak belit-belit nak ayat bunga-bunga.
Sejujurnya, awak memang sangat-sangat menarik pada hati orang. Berdepan bersemuka dengan awak buat orang sedar orang tak sanggup nak lupakan awak macam tu je. Jiwa orang kuat nakkan awak. Tapi orang tersepit, memang betul-betul tersepit. Kesungguhan awak yang tak mahu mengalah dengan mudah untuk dapatkan orang buat orang kembali dalam dilema. Macam mana ni? orang tak mampu nak bagi kata putus.
Pertemuan malam tu berakhir tanpa orang bagi kepastian macam yang awak harapkan. Awak akur tak mahu paksa orang tapi awak mintak orang fikir dalam-dalam untuk terima awak dan awak cakap awak sanggup tunggu orang sampai orang bersedia jadi girlfriend awak. Hakikatnya memang orang terpikat pada awak selama ni dan orang sedar orang sebenarnya suka bila awak ada kat sisi orang. Kenapa la awak buat orang kembali berat hati nak lepaskan awak, Zal?
Hmm..
Awak tahu sesuatu Zal? Pertemuan kita malam tu adalah sesuatu yang istimewa sebab itulah date pertama kali kita. Dan date pertama kali kita juga ialah date pertama kali orang dalam hidup ni.
Orang keluar pergi pasar minggu (pasar malam) macam biasa. Bila nak balik, macam biasa jugak la orang berjalan menghala ke rumah. Dekat nak sampai rumah, tiba-tiba terdengar suara budak lelaki panggil nama orang. Bila orang berpaling, tengok awak ada tercegat kat belakang. Sumpah, orang tak sedar langsung bila masa awak muncul. Orang terkejut dan kaget.
Kita berdiri berdepan, muka ke muka. Orang terkulat-kulat tak tahu nak buat apa. Awak cakap awak nak bincang sesuatu. Awak ajak kita duduk. Masa tu baru orang sedar orang malu habis bila berdepan dengan budak lelaki secara realiti. Orang rasa menggigil, suara macam tersekat tak boleh nak keluar. Terus jadi kaku macam patung. Rasa nak cabut lari terus je!
Tapi orang tak cabut lari. Awak dah ada kat depan orang, takkan orang nak cabut lari bodoh-bodoh macam tu. Orang kawal gemuruh, tapi badan rasa berpeluh dingin dan menggeletar dek gementar. Punya gementar sampai nak duduk pun terkial-kial macam orang yang tak pernah duduk. Malu, takut, berdebar-debar, tak tentu arah. Teruknya orang punya malu depan budak lelaki! Dalam telefon je eksyen bukan main.
Tempat kita duduk menghadap satu sama lain ialah padang rumput dekat dengan rumah orang. Sama-sama tercongok duduk atas rumput je bertemankan lampu jalan dan cahaya bulan. Awak pandang orang, orang pandang rumput, pandang langit, pandang kiri-kanan sana-sini. Macam kartun lawak je. Pipi jadi panas merah-padam macam nak terbakar. Tapi awak tenang, bersahaja. Tak macam dalam telefon yang gabra habis sebelum ni. Kenapa awak jadi berani pulak, Zal? Tajam awak pandang orang tanpa alihkan pandangan langsung. Buat orang bertambah-tambah berdebar dan malu.
Awak betul-betul tenang renung tepat wajah orang. Perlahan-lahan awak bersuara, cakap awak nakkan kepastian lagi sekali tentang perasaan sebenar orang pada awak. Awak belum nak mengalah dengan keputusan orang sebelum ni. Awak nak orang pertimbangkan lagi sekali dengan lebih mendalam. Betul ke Lan pilihan orang, bukan awak.
Orang tak tahu nak cakap apa. Awak buat orang serba-salah dan jadi berbelah-bahagi. Awak berterus-terang yang awak sebenarnya memang dah sukakan orang sejak mula-mula lagi. Cinta pandang pertama kata awak. Sebab tu awak telefon orang. Sebab awak memang sukakan orang. Dalam serba-salah dan terketar-ketar suara, orang cuma mampu jawab, "Lan dulu dari awak." Orang terpegun bila awak jawab, "Cinta tak kira siapa dulu, siapa kemudian". Cinta? Orang sendiri tak pernah terfikir sampai ke tahap cinta. Baru budak-budak, Zal.
Bila awak terus nak orang pertimbangkan balik untuk terima awak dan cakap esok awak dah nak ke Kuantan ke rumah mak awak, orang jadi geram. Mak awak berpindah dari kampung ke Kuantan lepas kahwin baru dan awak memang selalu ke sana. Dalam rasa geram, orang cakap, "Habis tu awak nak orang buat macam mana? Takkan nak suruh orang tinggalkan dia." Tergamam orang bila tak semena-mena awak jawab, "Ya, Shasha tinggalkan la dia." Nak marah ke nak apa dengan jawapan jujur awak tu? Jujur gila, sampai orang rasa macam kelakar pulak. Tapi tu memang awak, tak pandai nak belit-belit nak ayat bunga-bunga.
Sejujurnya, awak memang sangat-sangat menarik pada hati orang. Berdepan bersemuka dengan awak buat orang sedar orang tak sanggup nak lupakan awak macam tu je. Jiwa orang kuat nakkan awak. Tapi orang tersepit, memang betul-betul tersepit. Kesungguhan awak yang tak mahu mengalah dengan mudah untuk dapatkan orang buat orang kembali dalam dilema. Macam mana ni? orang tak mampu nak bagi kata putus.
Pertemuan malam tu berakhir tanpa orang bagi kepastian macam yang awak harapkan. Awak akur tak mahu paksa orang tapi awak mintak orang fikir dalam-dalam untuk terima awak dan awak cakap awak sanggup tunggu orang sampai orang bersedia jadi girlfriend awak. Hakikatnya memang orang terpikat pada awak selama ni dan orang sedar orang sebenarnya suka bila awak ada kat sisi orang. Kenapa la awak buat orang kembali berat hati nak lepaskan awak, Zal?
Hmm..
Awak tahu sesuatu Zal? Pertemuan kita malam tu adalah sesuatu yang istimewa sebab itulah date pertama kali kita. Dan date pertama kali kita juga ialah date pertama kali orang dalam hidup ni.
Jumaat, Ogos 01, 2008 11:48:00 PG
Sejujurnya, awak memang sangat-sangat menarik pada hati orang. Berdepan bersemuka dengan awak buat orang sedar orang tak sanggup nak lupakan awak macam tu je. Jiwa orang kuat nakkan awak...
adoi...
adoi....!!
jiwa gua pulak yg rabak ni...
Jumaat, Ogos 01, 2008 6:34:00 PTG
heh.
;)