UBAT
Khamis, Ogos 27, 2009
Waktu rehat kat sekolah hari tu, orang pergi kantin dengan kawan-kawan orang. Fatimah, Hawa dan Nora dah jadi kawan baik yang tak pernah berenggang dengan orang. Ke mana-mana pun mesti selalu berempat.
Bila sampai kat kantin, tiba-tiba jantung orang berdegup kencang. Tak disangka-sangka, awak ada kat sana. Orang tak boleh buat apa-apa. Tindak balas luar kawal orang sentiasa teruja bila tengok awak. Walaupun orang dah selalu tengok, orang tetap dapat tindak balas yang sama dalam diri orang. Mungkin itu orang cakap 'Chemistry'.
Buat seketika, orang terlupa tentang awak nak pergi JB. Rasa tak gembira tengahari tadi dah hilang dari kepala. Apa yang buat orang bahagia sangat ialah bila dengan awak, perkara biasa macam awak datang kat sekolah orang pun boleh jadi luar biasa. Orang cakap kat kawan-kawan. Orang tunjuk itulah Rizal orang. Awak tahu orang perempuan teruja sangat berkongsi hal macam ni dengan kawan-kawan. Kalau boleh melompat orang memang dah melompat dah.
Awak duduk kat bahagian belakang luar dapur kantin. Orang dengan kawan-kawan duduk kat bahagian depan. Awak berborak dengan pekerja kantin tapi mata awak asyik ligat jeling-jeling pandang orang. Orang tahu awak cuma nak tengok orang tapi terpaksa berlakon macam nak borak dengan dia supaya tak ketara sangat. Orang tersengih je. Comel tengok awak borak dengan kawan tapi tak berhenti tersenyum-senyum tersipu-sipu menjeling ke arah orang. Orang pun sama. Konon-konon saja duduk lama di kantin sambil bersembang dengan kawan tapi sebenarnya orang cuma nak tengok awak. Bersimpul-simpul mulut asyik tersenyum tak sudah. Bila kita teruja pada seseorang, susah kan Zal nak sorok?
Bila sampai kat kantin, tiba-tiba jantung orang berdegup kencang. Tak disangka-sangka, awak ada kat sana. Orang tak boleh buat apa-apa. Tindak balas luar kawal orang sentiasa teruja bila tengok awak. Walaupun orang dah selalu tengok, orang tetap dapat tindak balas yang sama dalam diri orang. Mungkin itu orang cakap 'Chemistry'.
Buat seketika, orang terlupa tentang awak nak pergi JB. Rasa tak gembira tengahari tadi dah hilang dari kepala. Apa yang buat orang bahagia sangat ialah bila dengan awak, perkara biasa macam awak datang kat sekolah orang pun boleh jadi luar biasa. Orang cakap kat kawan-kawan. Orang tunjuk itulah Rizal orang. Awak tahu orang perempuan teruja sangat berkongsi hal macam ni dengan kawan-kawan. Kalau boleh melompat orang memang dah melompat dah.
Awak duduk kat bahagian belakang luar dapur kantin. Orang dengan kawan-kawan duduk kat bahagian depan. Awak berborak dengan pekerja kantin tapi mata awak asyik ligat jeling-jeling pandang orang. Orang tahu awak cuma nak tengok orang tapi terpaksa berlakon macam nak borak dengan dia supaya tak ketara sangat. Orang tersengih je. Comel tengok awak borak dengan kawan tapi tak berhenti tersenyum-senyum tersipu-sipu menjeling ke arah orang. Orang pun sama. Konon-konon saja duduk lama di kantin sambil bersembang dengan kawan tapi sebenarnya orang cuma nak tengok awak. Bersimpul-simpul mulut asyik tersenyum tak sudah. Bila kita teruja pada seseorang, susah kan Zal nak sorok?
Isnin, Oktober 26, 2009 7:02:00 PTG
aku pun tersenyum tersimpul simpul ngah baca citer korang cover line buat buat buat tak perasan ...
sampai terkeluar lesung pipit punya tersimpulnya aku senyum ... hahaha...